17 maja 2023 r. w ramach realizacji programu „Aktywni Błękitni – szkoła przyjazna wodzie” odbyły się zajęcia na temat latarni morskich. Uczniowie poznali budowę współczesnych latarni morskich, ich przeznaczenie i funkcjonowanie oraz rekordy w tej dziedzinie – najwyższe przybrzeżne wieże nawigacyjne w Polsce i na świecie. Dowiedzieli się też o początkach i rozwoju systemu latarni morskich.
● Latarnia morska to znak nawigacyjny w postaci wieży, który wysyła sygnały świetlne, a czasem również radiowe i dźwiękowe przebywającym na morzu statkom.
● Na Bałtyku pierwsze światło, nazywane inaczej garnkiem wulkanu, zostało rozpalone na wyspie Wolin około 1070 r. Do tego celu najczęściej wykorzystywano istniejące już obiekty np. na Helu pierwszą latarnią morską był rozpalony ogień na wieży kościoła.
● Na początku źródłem światła w latarniach morskich były rozpalane ogniska (pierwotnie z drewna, a potem z węgla), które później zostały zastąpione przez lampę olejną, czasami naftową. W 1822 r. nastąpił istotny moment dla rozwoju latarni morskich, ponieważ zastosowano w nich soczewki pierścieniowe Fresnela.
W grudniu 1858 r. po raz pierwszy latarnie morską oświetlił prąd elektryczny. Wówczas korzystano z lampy łukowej, której światło było bardzo intensywne, ale wymagało stałej obsługi. Osobą zajmującą się obsługą latarni morskich był latarnik.
Uczestnicy zajęć: Bartosz Wójtowicz, Erwin Grzymkowski, Maria Augustynowicz, Maria Rydzewska, Diana Stypułkowska
Prowadzący zajęcia: Andrzej Malinowski